Dag 17: 25 mei Montagnana- Bologna 137 km.

Vandaag weer 35 graden. Voor vertrek Montagnana bezocht, een mooie vestigingsstadje met leuke pleintjes. Ik ben bij Richard en Piet gebleven tot Ferrara. Daar hebben zij een camping aangedaan. Ik heb besloten om verder te rijden. Vanzelf sprekend heb ik eerst Ferrara bezocht. Aangekomen op de camping in Castenaso, blijkt die van de aardbodem te zijn verdwenen, foutje-bedankt! Gelukkig was de volgende camping op 10 km, vooraan in Bologna. Het gelukzalig moment was zo verdwenen bij het aanzien van de camping en voorzieningen. Het ligt tussen een drukke weg, Benzinepomp en fabrieken opgesloten. Maar goed, ik kan douchen en slapen. Weltrusten.

Dag 18: 26 mei Bologna- Monte di Fo. 68 km

Vandaag weer twee klimmen op het programma,, 1^e. Passo della Raticosa; 968 mtr. En de 2^e Passo della Futa; 902 mtr. Ik begon heel geleidelijk te klimmen, prachtig weer en uitzicht. Maar later en hoger; Wat heb ik tol betaald voor de lange tocht van gisteren. Ik kon de trappers niet rond krijgen. Het ergste van alles is dat ik niet even kon rusten i.v.m. de vliegen, om gek van te worden. Ik besef nu wat vee iedere dag moet doorstaan. Wel wil ik vermelden dat ik het heel leuk vind dat Henk en Joris persoonlijk naar Toscane zijn afgereisd om mij aan te moedigen op de zware klim.(zie foto in de wei). Wat lijken die twee op elkaar? Morgen neem ik een rustdag.( Mag wel na 18 dagen). Ik ga met de fiets naar een station, 17 km van de camping . Vervolgens neem ik de trein naar Florence en ga genieten van wat de stad mij te bieden heeft.

Ciao

Dag 19: 27 mei Monte di Fo- Paterna. 45 km.

Zo gezegd zo gedaan, naar Florence met de trein. Twee uur staan wachten voordat er een trein kwam. Staan is niet helemaal waar, ik heb zeker een uur geslapen op een bankje, was geen hond te bekennen op het stationnetje. Eenmaal aangekomen in Florence had ik niet de indruk dat ik het naar m`n zin had. Blijkbaar is de omgeving van de weken daarvoor de oorzaak. Wat `n drukte en warmte. Mensen die uren in de rij staan om wat stenen te bewonderen! Ik kon de stad toch niet goed bezichtigen door de kameel met bepakking die ik absoluut niet onbeheerd wilde laten. Is toch lullig als je een fietstocht zonder fiets moet voortzetten. Wel ff met collega ambulancebroeder `n babbeltje gemaakt en uitleg gekregen. Als ik het goed begrepen heb is het een soort B-wagen die ook de eerste opvang doet bij `n trauma. Ook is er geen monitor in de auto, maar een AED. Na een uurtje of wat te hebben rondgezworven heb ik weer de trein genomen tot `n km of 25 voor de camping om het laatste stuk te fietsen. Onderweg trof ik nog, ik weet niet wat het zijn. (zie foto moeder met jong. En groot! De ene zegt een bever de andere een soort grote rat. Maak mij niets uit, foto knippen en wegwezen. Moeders keek mij al aan met een blik in haar ogen,”kom maar jonge, ik lust je rauw!! Aangekomen op de camping had ik direct de indruk dat het wel goed zat. Alles was puur, de omgeving, de beheerder met echtgenote, het eten dat rechtstreeks van het land afkomstig is. Er lopen kippen langs mijn tent. Nu begrijp ik nog beter waarom ik het niet naar m`n zin had in Florence. Ik moet toegeven dat mijn reis en de achterliggende gedachten daarin een grote rol spelen.

A domani

Dag 20: 28 mei Paterna- Citta di Castello 68 km

Na een uitgebreid ontbijt en wat voor onderweg, met pijn in m`n hart vertrokken. Waar eet ik nog zo lekker, hahaha! De etappe is vlot verlopen, met wat klimmetjes, begin er aan te wennen denk ik. Volgens mij is er een of andere motor festival aan de gang is. Al twee dagen kom ik vele motorrijders tegen. Vandaag stond ik op een punt even van het uitzicht te genieten, Daar kwamen zij aan! Ik heb zeker tien minuten staan wachten voordat ik dacht verder te kunnen. Hop op mijn kameel gesprongen. De volgende stoet reed me alweer tegemoet. Werkelijk, Honderden. Allemaal toeteren en zwaaien naar mij, hele bijzondere ervaring. Ik leek de Paus wel!!

Houdoe!